Geen land te bezeilen…
“De laatste tijd valt er geen land meer met hem te bezeilen”, vertelt de eigenaar mij. “Alle collega’s lopen te klagen, niemand wil meer met hem werken. Maar ja, hij werkt hier al twintig jaar, vroeger kon mijn vader met hem lezen en schrijven.”
“Ik heb me hier helemaal kapot gewerkt”, vertelt de werknemer mij. “Altijd konden ze mij bellen, dag en nacht. Alle problemen loste ik op. Sinds de overname moet alles anders, maar ze zien toch wel dat dat helemaal niet werkt. Sindsdien loopt alles in de soep.”
Omdat de werknemer ziek is geworden, heeft de bedrijfsarts geadviseerd een mediator in te schakelen. Ik heb met beide partijen een apart intakegesprek gehad en herken een patroon. De nieuwe eigenaar heeft bij deze werknemer continu het gevoel dat zijn gezag wordt ondermijnd. Niks wordt zomaar aangenomen. De werknemer voelt zich niet gewaardeerd en niet gehoord. Door elkaar te beschuldigen van van alles en nog wat, draaien ze samen steeds dieper de put in. En zie daar nog maar eens uit te komen.
Op mijn kantoor is het rustig. We hebben ruim de tijd ingepland. We hebben afgesproken dat alles wat gezegd wordt onder ons blijft. Ik leid het gesprek zo dat het geen welles- nietes wordt maar dat beiden nu eens rustig kunnen vertellen waar ze last van hebben. De tranen vloeien. Er ontstaat weer verbinding. En van daaruit gaan we werken aan een oplossing. Met of zonder elkaar.
Rianne Hillenaar
Mediator
