De onlosmakelijke verbondenheid tussen jeugdhulp en onderwijs
Als docent in het voortgezet onderwijs zag ik dat sommige kinderen een extra steuntje in de rug nodig hadden om mee te kunnen doen. Vanuit dit inzicht heb ik zeventien jaar geleden voor deze doelgroep een organisatie opgericht. Wij willen bijdragen aan een wereld waarin alle jongeren gezond en veilig opgroeien en hun potentieel optimaal benutten om zich te ontwikkelen tot gezonde wereldburgers.
Onze organisatie, die sinds vorig jaar verder gaat onder de naam Qurius, heeft ons een schat aan ervaring en kennis opgeleverd over het mooie werk op het raakvlak van onderwijs en jeugdhulp.
De interactie tussen een kind en zijn omgeving is cruciaal voor de ontwikkeling. Onderwijs, jeugdhulp en ouders hebben samen de verantwoordelijkheid om jongeren de kans te geven hun weg te vinden. In de praktijk blijkt de verbinding tussen jeugdhulp en onderwijs niet altijd vanzelfsprekend. Financieringsstromen vormen vaak de bottleneck, waardoor passende hulp soms moeilijk op gang komt. Hierdoor lopen (zorg)leerlingen een grotere achterstand op en stijgt de werkdruk voor docenten. Ook zien we dat kinderen vaak doorverwezen worden naar specialistische zorg, terwijl laagdrempelige oplossingen binnen handbereik liggen. Zo is het soms al voldoende om kinderen handvatten te geven hoe ze hun dagelijkse leven kunnen structureren zodat ze overzicht krijgen en niet verdrinken in de gigantische hoeveelheid prikkels waarmee ze overspoeld worden.
We blijven streven naar een optimale samenwerking tussen onderwijs en jeugdhulp met als doel kinderen die zorg nodig hebben preventief en efficiënt te helpen. Door samen te werken kunnen we echt het verschil maken voor de kinderen van morgen en tevens bijdragen aan het in de hand houden van de zorgkosten.
