‘Waar ik vroeger ondernemers hoorde klagen over de jacht naar nieuwe klanten, is het vizier nu verplaatst naar talentvolle arbeidskrachten…’ Nog maar zelden kreeg ik zoveel reactie op één zin uit een column als op deze. Daaruit mag ik toch wel concluderen dat de groei van onze economie al lang niet meer wordt gehinderd door een zogenaamde ‘crisis’, maar door de schaarste aan vakkundig personeel.
Natuurlijk draai ik genoeg jaren mee om te snappen hoe een cyclische conjunctuur werkt. Daarom kon ik een paar jaar geleden vol vertrouwen verkondigen dat er echt wel weer zonneschijn zou komen achter de donkere crisiswolken. Echter, nu is de spreekwoordelijke zonnebrand niet meer aan te slepen en kan ik me niet heugen dat het ooit zo gek is geweest als nu.
Vooral in het vastgoed en de bouw loopt het zo hard van stapel dat ik mijn hart vasthoud of we niet met z’n allen door de fundering zakken. Uurtarieven van vaklieden zijn in sommige gevallen verdubbeld en doordat ook de prijzen van materialen de pan uit rijzen zijn offertes van
bouwbedrijven en aannemers soms al niet meer realistisch de dag nadat ze zijn uitgebracht.
Als liefhebber van vrije-marktwerking ben ik de laatste die zegt dat we niet mee moeten gaan met de markt van vraag en aanbod. Daarentegen prijs ik me gelukkig dat wij in ons mooie Land van Cuijk nog gezegend zijn met enige vorm van gezond boerenverstand. Ik hoop dan ook dat sommige ondernemers zich realiseren dat na zonneschijn er ook wel eens een buitje zou kunnen vallen. Dus zet voor nu maar lekker de zonnebril op, zolang je niet vergeet jezelf in te smeren!
