Jippie! Nooit meer werken! Zo luidde de kop van de eerste column van Anton Loeffen (Eshgro) in september 2015 in InZaken. Laten we eens terug in de tijd gaan; wat is er in drie jaar tijd al mogelijk?
“De verwachting is dat het komende jaar de eerste bijna volledig zelfrijzende auto’s op de markt komen. Binnen tien jaar rijden auto’s zelf. Het grote doel van bijvoorbeeld Uber is uiteindelijk zelfrijdende taxi’s. Wat gaat dat betekenen voor taxichauffeurs, boeren (zelfrijdende tractor), buschauffeurs en vrachtwagenchauffeurs?
Zelflerende robots met kunstmatige intelligentie hoeven niet langer geprogrammeerd te worden, maar kijken de handelingen van mensen af en kunnen de handelingen vervolgens zelf doen. Met voldoende flexibiliteit om in te spelen op de dynamiek van de werkomgeving. Wat betekent dit voor de fabrieksarbeider, lasser, metaalbewerker en magazijnmedewerker?
Kunstmatig intelligente systemen, zoals IBM Watson, zijn in staat om zelf analyses uit te voeren op MRI-scans, medische dossiers, juridische dossiers en technische dossiers. De eerste resultaten tonen nu al een sterke verbetering aan in diagnose en behandeladvies. Wat betekent dit voor artsen en hun assistenten, advocaten en hun juridisch medewerkers, ingenieurs?
Voor het eerst in de geschiedenis gaan de komende tien jaar grootschalig banen in de middenklasse en banen van hoger opgeleiden verdwijnen door automatisering. Het is nog niet duidelijk of daar andere banen voor terug komen. Daarbij komt de vraag: kun je mensen sneller omscholen dan dat er nieuwe technologische ontwikkelingen plaatsvinden?
De ontwikkelingen op het gebied van allerhande IT-technologieën, zoals Cloud, 3d Printing, Smartphones, maar ook biotechnologie en nanotechnologie, voltrekken zich exponentieel. In het komende jaar wordt er net zoveel uitgevonden als in de tien jaar daarvoor. En het jaar daarop weer.”
